THE ARCS - Yours, Dreamily

Ik hou van september. Het is die onbepaalde maand waarin je het najaar al in de lucht voelt hangen, maar nog steeds mag zeggen dat het zomer is. Die maand dat je toch stiekem je dikke truien uit de kast tevoorschijn haalt en het volgende moment toch weer in je zomerjurk (weliswaar met panty) de deur uit stapt. Maar vooral die maand waarin ik bij Concerto de deur zal platlopen, door de plotseling vloed van nieuwe albums die nu één voor één uitkomen. Om te beginnen: The Arcs, met het album Yours, Dreamily. Nog nooit van gehoord? Geen paniek: ze bestaan pas sinds dit voorjaar. Maar onervaren zijn ze zeker niet...

The Arcs zijn een spiksplinternieuwe band, bestaande uit Dan Auerbach, Richard Swift, Leon Michels, Homer Steinweiss en Nick Movshon. Dan Auerbach... die naam ken ik ergens van... zul je misschien wel denken. Dat klopt: Dan is namelijk de helft van The Black Keys, "rock's hottest band", volgens de MOJO. Des te vreemder kan het klinken dat hij nu plotseling een nieuwe band heeft gevormd, die op dit moment vrijwel niemand kent en totaal ander soort muziek is dan wat hij vroeger maakte. Voor de duidelijkheid: The Black Keys bestaan nog steeds, maar door een schouderblessure van de drummer (Patrick Carney) konden ze een tijdlang niet toeren. En dan zit je opeens thuis. Maar stilzitten is niet weggelegd voor een duizendpoot als Dan. Eerder produceerde hij in zo nu en dan al allerlei albums van kleinere artiesten uit Tennessee en omstreken, nu werd het tijd voor iets nieuws. Hij verzamelde een hechte groep van zijn favoriete bevriende muzikanten om zich heen en The Arcs was geboren.

Eigenlijk vind ik het bestwel dapper, om zo uit die "comfort zone" van festivalheadlines, Grammy's en glamour te stappen. Of was het juist een vluchtpoging uit de schijnwerpers? Ik heb altijd al een vaag vermoeden gehad dat Dan niet echt van de faam van The Black Keys kon genieten. Interviews met de band zagen er vaak een beetje ongemakkelijk uit en tijdens megaconcerten was hij buiten de nummers om niet bijzonder spraakzaam tegenover het publiek. Maar wie ben ik om daar iets over te zeggen? In het nummer "Outta My Mind", dat ook op het nieuwe album staat, zingt Dan hier overigens wel over:

I heard I lost my self control
But everything I did just went and turned to gold
I love the pictures on the wall
Reminding me of what I lost to get it all

Die laatste zin zegt wel genoeg.

Maar om eerlijk te zijn, was ik in eerste instantie een beetje sceptisch. Ik had gehoopt dat Dan, nu The Black Keys vrijwel bluesrock-af zijn, weer the blues zou krijgen en daarmee een nieuw album in elkaar zou flansen. Maar als je met dat idee naar "Yours, Dreamily" gaat luisteren, wordt het gegarandeerd niks. Het album is meer een mix van soul en R&B, ondersteund door relaxte gitaarriffs en een elektrisch orgeltje op de achtergrond. Even wennen dus, als old school Black Keys-fan.
Gelukkig kom je wat dat betreft wel weer aan je trekken bij het nummer "The Arc", dat al begint met een garage-rock intro. Terwijl "Nature's Child" weer veel wegheeft van een hypnotiserend ambient-nummer. Al die verschillende invloeden, uitersten, komen perfect samen op Yours, Dreamily. Om het album in één woord te beschrijven: veelzijdig. Of: "Alsof je kittens tegen je oren aan wrijft", zoals iemand het op Youtube omvatte. Nouja, zo soft is het nou ook weer niet. Luister zelf maar eens. Hieronder een live-opname van het nummer "Put a Flower in Your Pocket". Purrrr...



Spontaan fan geworden? Komt dat even goed uit. 12 november komen The Arcs namelijk naar de Melkweg. Toen ik dat door een in capslock getypt berichtje van Brechtje hoorde, deed ik een dansje door de kamer, waarna ik naar de computer stoof om meteen tickets te kopen. Ik had de hoop allang opgegeven om The Black Keys nog in een “klein” zaaltje te zien spelen, maar door The Arcs lijkt die droom tóch uit te komen. Verwacht na 12 november dus maar een enorm artikel met een concertverslag, foto's en hopelijk een selfie met Dan. Zo niet, dan zou het kunnen zijn dat mijn hart het allemaal niet meer aan kon. Fan zijn is een gevaarlijke bezigheid.